Towarzyszą im wyimki ze wspomnień krewnych, przyjaciół i znajomych, ale tylko takie, które dotyczą wyglądu zewnętrznego Poety i opisują oczy, włosy, usta, postawę, chód, ubiór itp. Znaleźć w nich można wiele zaskakujących i intrygujących detali.
Oprócz fotografii Mickiewicza można obejrzeć zdjęcia jego potomnych – sześciorga dzieci, licznych wnuków i prawnuków, ale także przedstawicieli kolejnych generacji, aż do współcześnie żyjących potomków córki Poety Marii Goreckiej – prapraprawnuków i praprapraprawnuczki Poety. Wśród nich jest kilka znaczących postaci, takich jak syn Władysław (mimo wielkich zasług dla polskiej kultury, jego działalność budzi duże kontrowersje), prawnuk Georges Gorecki-Avronsart, znany dziennikarz francuski, któremu peerelowska Służba Bezpieczeństwa założyła teczkę, zarzucając prowadzenie działalności wywiadowczej, czy wreszcie Louis-Charles Royer, prawnuk o zdolnościach literackich, ale spełniający się w szczególnej dziedzinie piśmiennictwa, był bowiem autorem kilkudziesięciu powieści o tematyce erotycznej.
Na wystawie znalazły się też fotografie Zygmunta Krasińskiego, który opisał swoją wizytę u – jak go nazwał – dagierotyparza: „Siedziałem na słońcu przed kamerą obskurną pół minuty. Światło mi dokuczało, więc wyraz moich oczu pełen bólu był i walki”. Są portrety Cypriana Kamila Norwida, który tłumaczy pięknym wierszem, dlaczego sfotografował się w konfederatce. Osobne miejsce na wystawie zajmuje postać Michała Szweycera, towiańczyka, który był autorem prawie wszystkich dagerotypów i fotografii Mickiewicza. Ciekawe, że chociaż jedyne zdjęcie przedstawiające popiersie Szweycera przetrwało tylko na niewielkiej reprodukcji w „Tygodniku Illustrowanym”, to jego oblicze i tak jest znane, choć większość ludzi oglądających słynny obraz „Kazanie Skargi”, nie wie, że to właśnie on pozował Janowi Matejce do postaci narodowego kaznodziei.
Niewielki druczek, który towarzyszy wystawie będzie, mamy nadzieję, pomocny oglądającym, bo znajdą w nim się w nim drzewo genealogiczne rodziny Mickiewiczów.
Przygotowanie ekspozycji było możliwe dzięki życzliwej współpracy Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, w którego zbiorach znajduje się większość prezentowanych fotografii. Dyrekcji i pracownikom Muzeum serdecznie dziękujemy za użyczenie reprodukcji.
Skorzystaliśmy również ze zbiorów Polskiej Akademii Umiejętności, Narodowego Archiwum Cyfrowego oraz Cyfrowej Biblioteki Narodowej Polony.
Wystawa będzie czynna do 9 marca 2019 r.
Uczestnictwo w Wydarzeniu jest jednoznaczne z wyrażeniem zgody na utrwalanie i wykorzystanie wizerunku uczestnika zgodnie z Regulaminem.
W razie wątpliwości sprawdź godziny pracy lub skontaktuj się z wybranym działem biblioteki.
