Zmywając makijaż w loży teatru, Guillaume wspomina okres dorastania u boku swej matki, traktującej go jak córkę, której nigdy nie miała. Zawsze więc mówiła „Guillaume i chłopcy”.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Projekcja zorganizowana we współpracy z Instytutem Francuskim
Uczestnictwo w Wydarzeniu jest jednoznaczne z wyrażeniem zgody na utrwalanie i wykorzystanie wizerunku uczestnika zgodnie z Regulaminem.
W razie wątpliwości sprawdź godziny pracy lub skontaktuj się z wybranym działem biblioteki.
